sergi

Resimlerle birlikte 5 öykünün de yer aldığı bu 5. sergim 5 bölüme ayrılıyor:

· Yunus 16 2209 : Daima 0105
· Aşkın Halleri
· Fotoğraflar ile Düşünsel Tetiklemeler
· Üçüncü Boyutta Hareket ve Durağanlık
· Suluboyalara Ektentiler - 11 Temel Desen

Yazı tarihi sonrasında eklenen bölümlerle sergi 20 bölüme ulaştı.

desenler

Resimlerin dokusunu oluşturan hücresel, hepsi birbirinden farklı desenler kendi başınadırlar, birbirlerine dokunmazlar bile .. Hepsi kendi kişiliklerinde ve renklerinde adeta küçük dünyalardır. Böylelikle resim organizmik bir yapıda sunulur hemen her zaman. Tıpkı insanlar, hayvanlar, bitkiler gibi. Veya belki de bu küçük desencikler o resmin evrenindeki yıldızlar, gezegenlerdir ..

Bağımsız desenlerin birleşimleri, boyutları ve çoğu kez içlerinde yer alan yuvarlaklardan görünürleşen zemin ile resmin temel sorunu olan ışık-gölge ve perspektife yanıt aranır. Ama kaygı rönesanstan bugüne uzanan Batı resmindeki perspektif oyunları değil konunun, anlatımın kendisidir .. Işık-gölge ise benzer bir göz yanılgısı sunar alışageldik resimlerde. Oysa belki de saydam dahi olabilecek bir resmin gölgesini ortamı oluşturur, ya da resmin ve desenlerin renkli gölgeleri arkada bir yerlerde oluşur .. Işık resmin içinden geçer, resim aldığı ışıkla şekillenir, yaşar adeta.

neden bilgisayar ?

Sanat düşüncenin sonucu ise, bunu ortaya koymanın yöntemlerinin de özgür ve güncel olması beklenebilecektir. Sanat geleceğe uzanma çabası ise, geleceğe uzanan güncel yöntemler de bu dışavurumun zorunlu araçlarından olabilecektir ister istemez .. Konu figür olduğunda, bilgisayarın desteği, eskiz, boyut ve yanyanalaştırma açısından yarar sağlamaktadır.

Konu renk olduğunda ise daha karışımlara girmeksizin sunulan 16.7 milyon renk arasından seçim yapmak bile bazan güç olabilmektedir. Diyelim ki düşünce fırtınalarınızdan birisini resimlemek isiyorsunuz veya beyninizde bir resim var hiç değilse, bunu dışavururken kullanacağınız kağıt, tuval, boya gibi malzemelerle sınırlanırsınız ister istemez ve beyninizdeki resim giderek bu sınırlamaların içine sığdırılmaya başlar. Hatta belki de bu sınırlamalarla birlikte yaratmaya başlarsınız kimi zaman. Söz gelimi resimdeki bir lekeyi mavi yaparsınız .. Peki beğenmezseniz maviyi veya mavinin tonunu ne kadar sayıda değiştirebilirsiniz kağıdınızda, tuvalinizde ? Renk, özgürlüğünüz olması gerekirken sonuca doğru kısıtlılığınız oluverir ve belki de sıkıldığınız bir limit konumda resmi öylece bırakırsınız.

Ya figürlerin, lekelerin, renklerin yanyanalıkları ..? Burada da bilgisayar ile yapılan dışavurumlara bir örnek anlamında resmin sonsuzluğu hedef olmalıdır sanki. Çünkü renklerdeki sınırlamalar ve olası sıkıntılanmalar figür, leke ve renklerin yanyanalıklarında daha bir görünür olur, sanki o hayali limit konum daha çabuk geliverir bir de bakarsınız ..

Bir de boyut konusu var tabii. Çünkü resim beyinde dışavurulmaya hazırlanırken ister istemez malzeme sınırlılıkları ile boyutuna da yenilmektedir daha başlangıçta. Vektörel yöntemde ise boyut yoktur, eğer dikdörtgen bir amaç varsa sadece kenarların birbirine oranlarıdır gerekli olan. Tabii bu da sonradan değiştirilebilir .. Önce resim oluşur, boyut ve kenar oranları daha sonra da çözümlenebilir.

Resim bilgisayarda üretildikten sonra artık kağıt, tuval gibi geleneksel görünürlüklere de gereksinimi kalmamıştır. İsterseniz kendi bilgisayarınızda, dilerseniz de internet'te resimler hem de en iyi ışıklandırıldıkları halleriyle karşınızdadır. Ama kağıt, tuval gibi bir beklentiniz gene de olacaksa, yüksek çözünürlükteki basım olanakları sizi beklemektedir. Vektörel oldukları için netliklerinden hiç bir şey yitirmeyecek resimleri istediğiniz ortama, dilediğiniz boyutta aktarabilirsiniz. Hem de dilediğiniz sayıda .. Alışılagelinen resimler gibi olmalarını istiyorsanız kağıt veya tuvale bastırıp, sonra da çerçeveletirsiniz ve resimler duvarınızdaki yerlerini alır. Dilerseniz de kumaşa bastırıp perdelerinizi, koltuklarınızı yeniden tasarlarsınız. Hem de belki gömleğiniz ve kravatınız ile aynı kumaştan ..

Ürün haline dönüşmüş bir resmin değerini hangi faktörler belirler ? Kuşkusuz resmin tek olması ana belirleyici olmaktadır. Bu resimden başka bir tane daha orijinal yoktur. Ama acaba sadece ikincisinin, hatta üçüncüsü veya dördüncüsünün tamamen aynı anlamda olmaması mı değeri belirlemelidir ? Resmin değeri yaratıldığı ve yansıttığı sanatsallıktan farklı yönlere kaymalı mıdır ? Ya da resim neden sadece bir kişiye aittir ?

Resmin 'tek' oluşu ister istemez değerinin belirlenmesinde ekonomi biliminin koşullarını devreye sokar; arz-talep (belki de enflasyon) gibi parametreler resmin değerinde başrollere girerler, resmin sanat değeri hani neredeyse konuşulmaz bile kalır. Hem zaten kimin umurundadır ki sanat değeri belki de .. 'Şu' kadara aldım .. 'şu' kadara da sattım gibisinden dışavurumlar 'sanatseverlerin' manşetleri olur giderek ..

neden internet ?

Neden daha çok kişi bunları daha uzun süre ve hem de kendileriyle başbaşa kalabildikleri zamanlarda izleyemesinler? Neden resimlere üretildiklerine en uygun ışık konumlarında bakılamasın? Neden resimlerin herhangi bir bölümüne defalarca zoom yapılamasın? Neden bakan gözlerin en alışkın olduğu ışık ve kontrast düzeyleri ayarlanamasın?

Neden kopyalanamasınlar?

Internet ile resimler ne zaman isterseniz sizinle .. Neden olmasın? Resimler, eşlik eden şiirler ile internetteki sergide ..

http://heaven.eee.metu.edu.tr/~resim